o rezultatach 3-tygodniowych...

A raczej o ich braku... Przyszła środa, więc rana wskoczyłam na wagę, a tu całe 300 g mniej :-) Zapisałam mój dumny wynik zastanawiając się, ile jeszcze kartek będzie konieczne zanim dojdę do docelowego wpisu. Mam nadzieje, że mi życia wystarczy, ale jako siedemdziesięciolatka będę pykać maratony jeden za drugim, udzielać wywiadów jako osoba, która tyła przez 3 lata a odchudzała się 60 lat :-)

Niestety, dochodzę do wniosku, że pomimo pewnej symaptii do siebie samej, muszę zastosować metodę ograniczonego zaufania, co do podejmowanych decyzji jedzeniowych, wyciągam karteluchy z dietą dietetykową i będę jechać wg planu, jedząc jak szczur laboratoryjny wydzielone ilości. Tak jak pisałam wcześniej, to nie jest złe, bo naprawdę smaczne, zdrowe i sycące, a przynajmniej wiem, że skuteczne. Troszę podobny  jest jadłospis Chocolate, która jawi mi się jako moja nowa idolka, marzę o takim sukcecie ze swoim ciałem, ale na razie wybieram inna drogę, narzucając sobie restrykcyjne warunki.

Jestem nadal zmotywowana, nie pobłażam sobie, nie folguję z jedzeniem. Będę biegać dalej jak do tej pory, zaczynam 4 tydzień i idzie mi dobrze, czuję się po tym rewelacyjnie. Może zanim zacznie się marzec i bedę musiała zrobić pierwsze porównawcze pomiary, choć jeden cm uda się zacieśnić w pasie...

A atavaru nie zmieniam, popatrzcie sobiena coś przyjemnego dla oka, a ja działam dalej :-)